Mladen de lucht in en veel zonnebrilmomenten
Door: Make Sense!
23 Mei 2009 | Nederland, Utrecht
Hallo Allemaal,
Het zit er op. We zijn weer thuis. We hebben met deze geweldige ploeg weer veel bereikt en veel mensen gelukkig gemaakt. We hebben de benedenverdieping van een huis gebouwd en klussen geklaard bij de projecten van Sladja.
Deze dag zouden regelmatig de zonnebrillen opgezet worden om de tranen te verbergen!
Dorathé en Wilma zijn 's Morgens eerst naar het ziekenhuis geweest. Daar kregen ze een rondleiding op dezelfde verdieping als ons eerste project. We werden door drie artsen en Mica (de tolk van het ziekenhuis) rondgeleid. Ook hier is de situatie schrijnend. Ze hebben heel snel hulp nodig.
Vervolgens boodschappen voor Maria en Dusja (de bewoners van het Mudhouse) gedaan. Drie van onze vrijwilligers sponsorden deze boodschappen.
Vervolgens naar het Mudhouse gegaan waar Rochelle, Bert en Meriam een klein terrasje en trap aan het maken waren zodat Maria, die slecht ter been is, op een fatsoenlijke manier bij haar huisje kan komen.
De meubeltjes, het terrasje en de trap, de boodschappen en de cadeautjes zorgden ervoor dat Maria sinds lange tijd weer een glimlach om haar mond kreeg.
Met een zonnebrilmoment namen we afscheid van deze lieve mensen.
We waren op de bouw uitgenodigd door Opa voor een maaltijd. Het varken van de familie werd voor ons geslacht en aan het spit gegrild. Renate en Mona vertrokken 's morgens om 07.00 uur om bij het slachten aanwezig te zijn.
De familie van Opa en Oma en onze ploeg waren allemaal aanwezig toen de vloer gestort werd en alweer was daar het zonnebrilmoment. Niet alleen bij de familie en bij onze ploeg, maar ook bij de stoere Bosnische bouwvakkers!
Dorina wilde de hele week Drago (een van de Bosnische bouwvakkers) als haar opa adopteren. Toen Marlies dit aan Drago vertaalde zei hij; "Ik wist dit de hele week al, ik wil heel graag haar Opa worden"!
ZONNEBRILLEN!
Ook Mladen (de aannemer) was pinkte een traantje weg en ging onder luid applaus op handen van een groepje bouwvakkers de lucht in!
We hebben het weer gedaan!
Een paar klussen geklaard en de verdieping van het huis van Ceca's familie gebouwd.
Ik ben er bijzonder trots op dat ik met deze fantastische groep mensen heb mogen werken.
Alle lezers en sponsors enorm bedankt voor jullie bijdragen en lieve reacties.
Volgend jaar gaan we weer...
Het zit er op. We zijn weer thuis. We hebben met deze geweldige ploeg weer veel bereikt en veel mensen gelukkig gemaakt. We hebben de benedenverdieping van een huis gebouwd en klussen geklaard bij de projecten van Sladja.
Deze dag zouden regelmatig de zonnebrillen opgezet worden om de tranen te verbergen!
Dorathé en Wilma zijn 's Morgens eerst naar het ziekenhuis geweest. Daar kregen ze een rondleiding op dezelfde verdieping als ons eerste project. We werden door drie artsen en Mica (de tolk van het ziekenhuis) rondgeleid. Ook hier is de situatie schrijnend. Ze hebben heel snel hulp nodig.
Vervolgens boodschappen voor Maria en Dusja (de bewoners van het Mudhouse) gedaan. Drie van onze vrijwilligers sponsorden deze boodschappen.
Vervolgens naar het Mudhouse gegaan waar Rochelle, Bert en Meriam een klein terrasje en trap aan het maken waren zodat Maria, die slecht ter been is, op een fatsoenlijke manier bij haar huisje kan komen.
De meubeltjes, het terrasje en de trap, de boodschappen en de cadeautjes zorgden ervoor dat Maria sinds lange tijd weer een glimlach om haar mond kreeg.
Met een zonnebrilmoment namen we afscheid van deze lieve mensen.
We waren op de bouw uitgenodigd door Opa voor een maaltijd. Het varken van de familie werd voor ons geslacht en aan het spit gegrild. Renate en Mona vertrokken 's morgens om 07.00 uur om bij het slachten aanwezig te zijn.
De familie van Opa en Oma en onze ploeg waren allemaal aanwezig toen de vloer gestort werd en alweer was daar het zonnebrilmoment. Niet alleen bij de familie en bij onze ploeg, maar ook bij de stoere Bosnische bouwvakkers!
Dorina wilde de hele week Drago (een van de Bosnische bouwvakkers) als haar opa adopteren. Toen Marlies dit aan Drago vertaalde zei hij; "Ik wist dit de hele week al, ik wil heel graag haar Opa worden"!
ZONNEBRILLEN!
Ook Mladen (de aannemer) was pinkte een traantje weg en ging onder luid applaus op handen van een groepje bouwvakkers de lucht in!
We hebben het weer gedaan!
Een paar klussen geklaard en de verdieping van het huis van Ceca's familie gebouwd.
Ik ben er bijzonder trots op dat ik met deze fantastische groep mensen heb mogen werken.
Alle lezers en sponsors enorm bedankt voor jullie bijdragen en lieve reacties.
Volgend jaar gaan we weer...
-
23 Mei 2009 - 09:24
Marielle:
Jongens, wat hebben jullie geweldig werk verricht! Jullie snappen dat ik hier heel graag bij had willen zijn. Maar 'het leven is wat je gebeurt, terwijl je andere plannen maakt'. Volgende keer hoop ik weer van de partij te zijn!
Liefs, M. -
23 Mei 2009 - 15:03
Dickie De Rijk:
Nog eens : GEWELDIG!!!!!
In juli hoop ik het allemaal met eigen ogen te aanschouwen ...... 'k kan haast niet wachten!!
Ik ben ontzettend trots op jullie en erg blij dat ik jullie heb leren kennen. Bedankt Riny, dat was dank zij jou!!!
Leuk, dat er steeds nog weer nieuwe foto's bijkomen. Wat zullen jullie voldaan zijn. Geniet van het weekend. Gelukkig is het hier ook redelijk mooi weer, zodat jullie langzaam kunnen afkicken!!
Lieve groeten voor alle harde werkers!!! Dickie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
