Wat een dag!

Wat een dag! En wat een resultaat, het was een en al succes, te beginnen bij de vader van Bozidar. Voordat de reis begon hadden we het positieve bericht ontvangen dat de vader van Bozidar graag een microkrediet wilde ontvangen voor het starten van een geitenhouderij. Na diverse gesprekken deze week en goede adviezen vanuit Marlies, de tolk en de sociale dienst, is er een prachtig voorstel gemaakt. Dragona ontvangt van Make Sense! een microkrediet waarmee hij geen geiten, maar eerst kippen en varkens, omdat hij daarmee eerder en makkelijker geld kan verdienen en daarmee ons terug kan betalen, en daarnaast heeft hij bovendien de mogelijkheid om te investeren en zo langzaam maar zeker zijn geitenhouderij te starten. Dit is overigens voor 90% het idee van Dragona zelf, dat gaf voor Make Sense! de doorslag om hem te steunen.
Vanochtend zijn de contracten getekend en is alles officieel. Dragona heeft ook al de eerste mais gekocht.

Volgend project: Oma Skula was gelukkig vandaag wel aanwezig. De laatste elektra is aangesloten en de schutting is geplaatst. Het is weliswaar geen schutting zoals we dat in Nederland kennen, maar het werkt prima en Oma is meer dan tevreden. Op de koop toe heeft ze ook nog een stoel gekregen van Berry. Toen we vanmiddag toevallig even langskwamen, zat ze lekker op haar nieuwe terras, op haar nieuwe stoel achter haar nieuwe schutting. Beter kan niet!

De familie Milletic heeft ons vanmiddag uitgezwaaid, ze stonden voor een prachtig huis met een super dak! We hebben vandaag de laatste puntjes op de i gezet, dit houdt in, de laatste schrootjes beitsen en timmeren, panlatten plaatsen, dakpannen versjouwen en plaatsen op het dak en natuurlijk ook even de boel op orde brengen. Om 15.00 uur is de EO langsgekomen om het leggen van de laatste dakpan op het dak te filmen. Bradan, een van de aannemers zat op het dak en de vrijwilligersgroep maakte een treintje om de ene dakpan samen met de familie op het dak te plaatsen. Deze actie liep niet helemaal vlekkeloos, aangezien Bradan niet begrepen had wat de bedoeling was. In plaats van het dak te sluiten bleef hij maar dakpannen aannemen. Uiteindelijk lagen er wel 10 dakpannen te veel op het dak, en moesten we via een tolk uitleggen wat nu precies de bedoeling was. We hebben het project op deze manier in ieder geval hard lachend afgesloten, toen we de 10 dakpannen weer terug ontvingen van Bradan. Onder luid gejuich is uiteindelijk de laatste dakpan geplaatst.
En toen was het tijd voor pannenbier en cevapci worstjes. De familie zat gezellig met ons mee te proosten en dat maakte het feest compleet.

Wat een geweldig gezicht...deze familie voor hun huis met dak, moeder met tranen in d'r ogen, de kinderen helemaal ontdooid en soms zelfs uitgelaten en vader trots en vol met plannen voor de toekomst.

Het project voor volgend jaar is ook bekend. Dat zijn de 4 kinderen die we eigenlijk dit jaar al wilden helpen met het opknappen van hun huis. Vlak voor ons vertrek werd duidelijk dat ze een eigen stuk grond krijgen waar ze een nieuw huis op willen bouwen. Het huis waar ze nu in wonen is verouderd en heeft een paar grote gaten op de bovenverdieping. De oudste jongen is heel gedreven en wil er alles aan doen om zijn zus en broertjes een mooie toekomst te geven. Zijn gedrevenheid is aanstekelijk en het project voor volgend jaar is dan ook duidelijk. Er komt een nieuw huis voor deze kinderen.

Als klap op de vuurpijl heeft Brederodes Zondag4 & Berry besloten om de dochter van ons gezin van dit jaar (Daniejela) financieel te adopteren. (dan weten jullie het maar vast teamgenoten) Fantastisch toch!?

Kortom, moe maar voldaan gaan we zometeen lekker eten met alle vrijwilligers en gaan we terug kijken op en napraten over een fantastische week.

Tot volgend jaar!