De eerste tranen zijn gevallen
Door: Marielle en Meriam
11 Mei 2007 | Bosnië en Herzegovina, Doboj
.....van blijdschap wel te verstaan, en van vermoeidheid. We zitten dit met dikke ogen te typen en de vingers willen ook niet meer zo best, dus vergeef ons de tikfouten.
Gisteren kregen we om 10 uur een smsje van Riny dat de vrachtwagen bij de douane in Doboj stond (dat was een dag eerder dan gepland!). Marlies gebeld, zij was er al voor haar vrachtwagen en zei dat ze verwachtte dat hij er in een uur door zou zijn. Via Vito (de nederlandse bosnier)hadden we een heftruck geregeld en die heben we direct gebeld. Een uur later belde Marlies dat we moesten komen want haar vrachtwagen was er bijna door en wij moesten er zijn voor onze vrachtwagen. Om een heeeeeel lang verhaal heel kort te maken, we moesten 2000 mark aan de douane betalen voor invoerrechten en konden om half 4 eindelijk het terrein af.
Petra gebeld dat ze de inmiddels vertrokken heftruck weer konden opbellen dat hij moest komen.
Bij het ziekenhuis aangekomen bleek dat ze alle hulptroepen naar huis hadden gestuurd omdat de douane had gezegd dat het vandaag (gisteren dus) niet meer zou lukken met de papieren. Stonden we daar, met 10.000 kilo aan vracht en 4 paar handjes. Na veel soebatten, boos worden en bellen kwamen er steeds meer mensen, eerst nog met de handen in de zakken, maar later toch ook helpend. Uiteindelijk waren we met een man of 15. We hebben eerst alles buiten gezet (gelukkig is het hier prachtig weer) om het vervolgens te verspreiden over onze afdeling en de rest van het ziekenhuis. wat een klus zeg. Er kwam geen einde aan. Maar wat waren de mensen van het ziekenhuis blij. Vooral de verpleegkundigen toen ze alle uniformen zagen, die werden al verdeeld toen we ze uit de vrachtwagen haalden. We konden alle bouwmaterialen in een kamer boven onze verdieping zetten dus die staan veilig.
Om half 10 zaten we moe maar voldaan achter ons biertje en wijntje en gingen we eten. En toen kwamen de tranen want het besef dat de vrachtwagen er gewoon was!!! Waar we maanden lang hard aan hebben gewerkt en met een zeer diepe buiging voor Riny dat ze alles zo op papier heeft gekregen dat de douane ons door heeft gelaten, met voor Bosnische begrippen weinig moeite. En dank aan Marlies natuurlijk die een hoop heeft geregeld en gekletst om het tempo er bij die douane jongens een beetje in te houden. En een schouderklop voor Nico, Petra, Marielle en mezelf want wat hebben we gebuffeld en wat zijn we al opgeschoten. Moe maar voldaan gaan we vandaag lekker op de eerste 3 vrijwilligers wachten en genieten van het mooie weer.
PS leuk al jullie reacties. Blijven doen hoor, werkt erg motiverend.
Gisteren kregen we om 10 uur een smsje van Riny dat de vrachtwagen bij de douane in Doboj stond (dat was een dag eerder dan gepland!). Marlies gebeld, zij was er al voor haar vrachtwagen en zei dat ze verwachtte dat hij er in een uur door zou zijn. Via Vito (de nederlandse bosnier)hadden we een heftruck geregeld en die heben we direct gebeld. Een uur later belde Marlies dat we moesten komen want haar vrachtwagen was er bijna door en wij moesten er zijn voor onze vrachtwagen. Om een heeeeeel lang verhaal heel kort te maken, we moesten 2000 mark aan de douane betalen voor invoerrechten en konden om half 4 eindelijk het terrein af.
Petra gebeld dat ze de inmiddels vertrokken heftruck weer konden opbellen dat hij moest komen.
Bij het ziekenhuis aangekomen bleek dat ze alle hulptroepen naar huis hadden gestuurd omdat de douane had gezegd dat het vandaag (gisteren dus) niet meer zou lukken met de papieren. Stonden we daar, met 10.000 kilo aan vracht en 4 paar handjes. Na veel soebatten, boos worden en bellen kwamen er steeds meer mensen, eerst nog met de handen in de zakken, maar later toch ook helpend. Uiteindelijk waren we met een man of 15. We hebben eerst alles buiten gezet (gelukkig is het hier prachtig weer) om het vervolgens te verspreiden over onze afdeling en de rest van het ziekenhuis. wat een klus zeg. Er kwam geen einde aan. Maar wat waren de mensen van het ziekenhuis blij. Vooral de verpleegkundigen toen ze alle uniformen zagen, die werden al verdeeld toen we ze uit de vrachtwagen haalden. We konden alle bouwmaterialen in een kamer boven onze verdieping zetten dus die staan veilig.
Om half 10 zaten we moe maar voldaan achter ons biertje en wijntje en gingen we eten. En toen kwamen de tranen want het besef dat de vrachtwagen er gewoon was!!! Waar we maanden lang hard aan hebben gewerkt en met een zeer diepe buiging voor Riny dat ze alles zo op papier heeft gekregen dat de douane ons door heeft gelaten, met voor Bosnische begrippen weinig moeite. En dank aan Marlies natuurlijk die een hoop heeft geregeld en gekletst om het tempo er bij die douane jongens een beetje in te houden. En een schouderklop voor Nico, Petra, Marielle en mezelf want wat hebben we gebuffeld en wat zijn we al opgeschoten. Moe maar voldaan gaan we vandaag lekker op de eerste 3 vrijwilligers wachten en genieten van het mooie weer.
PS leuk al jullie reacties. Blijven doen hoor, werkt erg motiverend.
-
11 Mei 2007 - 08:29
Nienke:
Ok hier tranen!
Iedereen is vertrokken! Alles is goed gegaan alleen het regende dat het goot dus het was een nat afscheid. De burgermeester heeft binnen op kantoor bij PrintRun een toespraak gehouden (op zijn eerste vakantiedag nog we want morgen vertrekt hij op vakantie naar Griekenland) en alle vrijwilligers een goede en veilige reis gewenst. Ook heeft hij namens de gemeente Nieuwegein 200 euro aangeboden voor Make Sense! Leuk he! Hij vond met name het feit dat Make Sense! zich inzet voor maatschappelijk verantwoord ondernemen (ook in Bosnië) en reden op toch op zijn eerste vakantiedag tijd vrij te maken om de vrijwilligers uit te zwaaien. Ambassadeur Peter Schep was er trouwens!
Daarna zijn we allemaal naar buiten gegaan en hebben we de ballonnen opgelaten.
Nu is iedereen dus onderweg, inclusief Elaine, Herman en Roderick, met het vliegtuig. De hulptroepen komen eraan!
Heel veel groeten aan iedereen daar (jullie zijn kanjers!) en heel veel succes de komende dagen! Ik denk aan jullie allemaal en zal jullie op de voet volgen.
Veel liefs, Nienke -
11 Mei 2007 - 08:32
Martine:
In Nieuwegein ook wat tranen en veel regendruppels: de karavaan is vertrokken. Vol goede moed en veel enthousiasme en met nog meer spullen. Maak de borstjes maar vast nat want ze hebben er zin in -
11 Mei 2007 - 08:33
Saskia:
Hallo daar! Ontzetten veel repect voor jullie areid. Gelukkig hebben we vanmorgen de hulptroepen uitgezwaait en ze zijn keurig om 9.00 uur vertrokken. Riny is om 5.00 uur al vertrokken en heeft er dus al de nodige kilometers op zitten.
Alles zit vol met spullen en iedereen is zeer enthousiast dus hopelijk kunnen julie je een beetje oppeppen aan hun reactie en nieuwe energie. De meeste zijn wel enigsinds vermoeit, maar ze kunnen in de auto lekker bijslapen.
Heel veel succes daar verder en probeer een beetje rust te pakken voordat de meute komt.
Overigens heeft de burgemeester zijn woord gehouden is is langs geweest. Hij bracht een cheque van 200 euro dus dat is natuurlijk prachtig.
De ballonnen zijn opgestegen dus we zijn benieuwd hoe ver ze komen.
Groetjes van de overgebleven PrintRunners
Daniëlle, Nienke en Saskia
-
11 Mei 2007 - 09:19
Wendy:
WOW! Wat een respect voor jullie allemaal! Gisteren een grappig toeval! Ik vertelde op m'n werk over jullie goede werk, hoorde een andere collega mijn verhaal en zegt hij: Leuk dat je dat volgt... want... mijn zus is Marielle Faas! Zij is nu in Bosnië hard aan het werk.. dus ik vertellen over Dorathe en Nienke! It's a small world!
Ontzettend veel succes en ik blijf jullie goede werk volgen.
Groetjes,
Wendy Lentink -
11 Mei 2007 - 09:43
Hildebrand:
mijn petje af voor jullie.
Priscilla kop op Boaz is in goede handen en jullie doen goed werk,
gr ma hildebrand
-
11 Mei 2007 - 10:08
Nell.:
Nou jullie hebben gebuffeld want ik heb gezien hoe vol die vrachtwagen stond. Maar jullie nemen nu toch wel een rustdag he. Want de versterking is onderweg en jullie moeten nog een week. Maar in ieder geval heel veel succes met het verdere verloop. -
11 Mei 2007 - 11:07
Karin Van De Vooren:
Hoi Meriam, collega's en vrijwilligers.
Top wat jullie doen. Ik had afgelopen week nog een leuk stukje van jullie in het AD gelezen. Fijn dat er zoveel medewerking is. Ik wens jullie heel veel sterkte en kracht deze week, want als ik hoor wat er allemaal moet gebeuren, kunnen jullie dat heel hard gebruiken. Geef mijn familie een dikke kus en ik blijf jullie reacties lezen.
Je nicht Karin -
11 Mei 2007 - 11:13
Peter Broer Van Riny:
Toen ik gisteravond Riny belde om haar een goede reis toe te wensen, vertelde ze me dat het gelukt was met de vrachtwagen, kippevel,wat goed, zeker als je weet hoe veel werk en spanning er in gaat zitten, ik kan het weten want zelfs met een touringcar (pax christi Kinderhulp)vol met kinderen laten ze je rustig een paar uur staan.
Weer een fase in jullie prachtig project,volgend jaar hoop ik er bij te zijn, succes allemaal.
Peter. -
11 Mei 2007 - 12:18
Opa Wijshijer:
Ook vanuit Curaçao volgen wij jullie ! Veel succes met het goede werk en dat jullie straks veilig en(tevreden)thuis mogen komen.
Prisçilla, oma Corolla is ook al onderweg.En haar verjaardagskado is gisteren afgeleverd......
Succes,
Opa Corona -
11 Mei 2007 - 14:35
Wilma Van Doorn:
Lieve allemaal,
na wat traantjes en veel regen zijn oa manlief en zuslief onderweg naar jullie! Ik wens jullie allemaal veel succes en natuurlijk ook plezier!
De achterblijvers (natuurlijk ook Marlous en Joris) -
11 Mei 2007 - 15:29
Petra:
Wat een kanjers zijn jullie zeg, geen woorden voor gewoon super, ik ben trots op jullie. Voor iedereen die onderweg is goede reis en buffelse straks, maar geniet vooral.
Dikke kus petra -
11 Mei 2007 - 17:26
Hoi Anja:
wat een spannende trip! Ik blijf jullie volgen onder het genot van een kopje thee en een negerzoentje.
Heel veel succes.
mieke -
11 Mei 2007 - 18:02
Denise Faas:
Hey tante!!
Zo te lezen gaat alles super daar, ik volg jullie op de voet vanaf hier achter mijn NL computer.
Echt super dat de vrachtwagens met spullen zijn aangekomen.
Nog heel erg veel succes daar.
ps. Word misschien vanavond gebeld door een frans gezin woonachtig in Parijs!! 3 kids spannend... -
12 Mei 2007 - 16:07
Albert En Sophia:
Wij wensen jullie heel veel kracht en sterkte om dit prachtige werk tot een mooi resultaat te maken, alle goeds, we blijven jullie volgen. Albert en Sophia
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
