laatste avond en de officiele opening - Reisverslag uit Würzburg, Duitsland van makesense - WaarBenJij.nu laatste avond en de officiele opening - Reisverslag uit Würzburg, Duitsland van makesense - WaarBenJij.nu

laatste avond en de officiele opening

Door: Dick en Meriam

Blijf op de hoogte en volg

19 Mei 2007 | Duitsland, Würzburg

Het was een loodzware laatste dag, met Jeroen heb ik alle getegelde muren gevoegd en schoon gemaakt ik wist niet dat het zo'n zware klus was, Bart wel, want die vond dat dat een mooie klus voor mij zou zijn. Maar Bart heeft ook niet stil gezeten, ondanks zijn knie heeft hij een geweldige sanitaire prestatie geleverd, want de douches en de toiletten zien er piekfijn uit.'s Avonds werden er pizza's gehaald, maar Bart, Nico, John, Robbie en ik waren zo moe dat wij de stad zijn ingegaan en daar een hele zak met knuffels uitgedeeld hebben aan de kinderen en daarna hebben wij een heerlijke pizza gegeten. Toen wij 'thuis' kwamen was de rest nog steeds niet gearriveerd, die kanjers zijn doorgegaan tot ´s nachts 12 uur. De volgende morgen waren Arie, Bauke, Riny en Jan om 6 uur al weer begonnen om de vloeren te voegen, want die hadden ze die avond ervoor tot in de nacht nog gelegd.De rest is om 8.30 uur naar het ziekenhuis gegaan om de officiele opening mee te maken. Het werd steeds drukker, verpleegsters, directeuren en iedereen die maar iets te zeggen had was aanwezig, Alleen de burgemeester liet wat op zich wachten. Wij liepen alvast rond om te zien wat het decoratieteam gepresteerd had. Het was indrukwekkend en emotioneel tegelijk, De bedden waren opgemaakt, er lag overal een roos op het bed er stonden mooie schoon gemaakte kastjes, welke we uit Nederland meegenomen hadden. Overal stond een bloemetje en in de recreatieruimte stond een mooie TV afgesteld op een leuk programma. Erg gezellige zitjes en om mij heen veel Make Sensers die elkaar geemotioneerd in de armen vielen. De klus was geklaard. Alleen Arie lag nog op de vloer te voegen. De burgemeester was gesignaleerd, iedereen stond achter het lint Arie rende door de gang, op volle snelheid ging hij, met luid gejuich van alle aanwezigen, op zijn rug onder het lint door, ook hij was klaar. Toen begon de ceremonie. Dat is een heel gedoe in Bosnie, want alles moet natuurlijk wel hierarchisch verantwoord gebeuren. Iedereen die ook maar iets betekent moet ook iets zeggen natuurlijk.En dat moest dan weer vertaald worden door een tolk. Die vertaalde het in eerste instantie alleen aan Dorathe en Meriam want dat is hierarchisch heel verantwoord, maar voor Nederlandse begrippen vrij asociaal. Dus na een korte interuptie ging hij het voor de hele groep vertalen.En na een korte toespraak van Dorathe mocht een van de patienten (die de hele week al 'super' tegen ons had gezegd en ons al heel veel kushandjes en knuffels had gegeven) het lintje doorknippen. En toen liep de hele gang vol.Iedereen was vol lof en straalde van oor tot oor en de Make Sensers werden nu nog emotioneler als hiervoor. De moeheid en het geluk kwam er in alle hevigheid uit.
Toen moesten we nog even aan de slibowitsch en aan de hapjes en toen zijn we afscheid gaan nemen van iedereen, met nog meer tranen.

Dorathe en Meriam moesten nog even bij de directeur langs en hij beloofde nog een keer dat ze het dak gaan repareren en dat we volgend jaar bosnische mensen krijgen om de klus samen te klaren.Ondertussen stonden alle bezoekende patienten voor de deur van het ziekenhuis te wachten, want omdat de directeur er was moesten zij blijkbaar buiten blijven.....??...

Wat hebben we een fantastische prestatie geleverd dit jaar.We hebben het onmogelijke mogelijk gemaakt.Een hele afdeling zeer leefbaar en aantrekkelijk gemaakt in een onmogelijk korte tijd.

Het heeft heel veel tijd en energie gekost, maar toen ik vanmorgen alle blije gezichten zag, vooral die van de patienten, wist ik waar we het voor hebben gedaan.

Dank aan alle Make Sensers die zich zo ontzettend hebben ingezet om van deze verschrikkelijke afdeling iets moois te maken. We hebben de mensen hier gemotiveerd om zelf ook iets van deze afdeling te maken. Er is nu zelfs een kamer ingericht waar spel therapie wordt gedaan, helemaal nieuw in Bosnie.
Een diepe buiging voor ons allemaal, we mogen trots zijn op deze prestatie.

Tot volgend jaar!!

  • 19 Mei 2007 - 06:37

    Martin :

    Snik, chapeau, bravo!
    Behouden thuiskomst.

  • 19 Mei 2007 - 06:58

    Brigitte En Julia:

    Van Harte gefeliciteerd met het klaren van en geweldig project. Met zijn allen hebben jullie geweldig werk afgeleverd TOPPIE. Door jullie wilskracht hebben deze mensen hoop gekregen en is er een stap in de goede richting gezet.

    Wij wensen jullie nog veel van deze goede momenten en ga er voor.
    Fijne thuiskomst met zijn allen.

    Groetjes Brie en Julia

  • 19 Mei 2007 - 10:40

    Ida Vissers:

    In Nederland zullen ook velen heel erg trots op jullie zijn. Met name ondergetekende heeft alle verslagen gevolgd en is heel trots op jullie prestatie. Heb een paar notes van de voorbereiding meegemaakt en wel eens twijfels gehad of alles wat jullie wilden zou lukken. Ben heel benieuwd naar jouw verhalen Riny!!

  • 19 Mei 2007 - 11:46

    Marcel:

    wat een geweldige prestatie hebben jullie geleverd. De mensen daar zijn fantastisch geholpen volgens mij. Jullie kunnen reuzetrots op jezelf zijn. Ik ben ieder geval heel trots op jullie. Ik hoop snel de verhalen van jullie zelf te horen. Tot binnekort.

  • 19 Mei 2007 - 11:50

    Luna:

    tghbvcgryre5t6tgyfyrbgbcfuyrtnrhyfvhh5bhcgytjiu8urtunjbrufythutjfkjhg utjdfkftyguhkmdjurd setygujugyhklyudi uklkokluhjrfjfmunbdjkjdfjenfbhymujhdmiejfkufhudjm;,isuere5yetg3yuretgh7eu

  • 19 Mei 2007 - 11:56

    Nadia:

    Jullie hebben hard gewerkt hoor,ik ben heel trots op jullie.
    Ik geef 3 dikke diumen ,maar ik heb er maar 2.
    dikke kus van Nadia.
    Doei!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

  • 19 Mei 2007 - 18:08

    Ma Hildebrand:

    Geweldig jullie verdienen een lintje.
    veel respect voor jullie allen
    groeten.

  • 19 Mei 2007 - 19:20

    Nienke:

    In één woord GEWELDIG!!! Wat een kanjers zijn jullie allemaal! En dan te bedenken dat drie van die kanjers mijn collega's zijn. Lieve meiden ik kan niet wachten op jullie verhalen te horen. Toppie joppie! Liefs

  • 20 Mei 2007 - 12:04

    Angèle:

    Wat een indrukwekkende verhalen om te lezen. Geweldig wat jullie daar met z'n allen gedaan hebben. Heel erg bijzonder!

    Hartelijke groeten van Angèle

  • 21 Mei 2007 - 10:07

    Rian:

    G E W E L D I G!
    Met tranen in de ogen lees ik dit bericht.
    Wat een mooie actie,
    groetjes
    Rian

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Actief sinds 01 Nov. 2006
Verslag gelezen: 430
Totaal aantal bezoekers 165963

Voorgaande reizen:

20 Mei 2016 - 27 Mei 2016

2016: Een huis voor de familie Todic

28 Mei 2015 - 06 Juni 2015

Een huis voor de families Petrovic

20 September 2014 - 27 September 2014

Een huis voor Branko

09 Mei 2013 - 16 Mei 2013

Een huis voor de familie Miljanovic

01 Mei 2012 - 11 Mei 2012

Een huis bouwen voor de familie Gojic

18 Mei 2011 - 27 Mei 2011

Een huis bouwen voor Dean!

15 Mei 2009 - 23 Mei 2009

Een nieuw (t)huis voor Ceca's familie

20 September 2008 - 27 September 2008

Vrijwilligersreis 2008

04 Mei 2007 - 19 Mei 2007

Vrijwilligersreis 2007

Landen bezocht: