Hoogslapers, bureaucratie en ‘grenshangen’

Woensdag was een dag van uitersten. Boekte de ene groep grote voortgang, anderen liepen tegen de bureaucratie van Bosnie aan. We beginnen dus maar met de positieve dingen, want daarvoor zijn we hier: om resultaten te boeken voor mensen die onze steun hebben gevraagd.

Het team van Casper, Pim, Robbert en Marlies hebben in het huis van Bozidar de vloer afgemaakt, de kozijnen en plafonds afgeschilderd. Pim en Casper hebben een werkelijk prachtig bed getimmerd. Het is een hoogslaper waarin Bozidar kan slapen met daaronder een tweepersoonsbed voor zijn papa en mama. Toen papa en mama de resultaten van het harde werk zagen, waren ze (opnieuw) superblij.

Bij het huis van drukkerijmedewerkster Petra waren Erik 1, Erik 2 en Bert aan de slag om de nieuwe trapleuning te schilderen en beton te storten. Hiermee is de trap verbreed, zodat Petra nu gemakkelijker en veiliger haar huis in kan komen. Ook is er een start gemaakt met het maken van een balkonhek: tot nu toe was er alleen een platform, dus levensgevaarlijk om daar een stap op te zetten. Ze is er zo blij mee, vertelde ze vandaag.

In de drukkerij waren Diana en Irma. De medewerkers reageerden bijzonder enthousiast toen Diana hen een oplossing bood voor het - nu nog handmatig - doornummeren van formulieren. En Irma is verder gegaan met Goran, die ook heel blij was met de nieuwe mogelijkheden van de software. Marielle heeft een hoop foto’s geselecteerd voor op deze website en ze later online gezet, terwijl ze met Dorathe zat te wachten op een telefoontje van Suvad om enkele NGO’s ter plaatse te bezoeken. Maar dat telefoontje liet op zich wachten...

Toen Dorathe hem eindelijk aan de telefoon kreeg, bleek er niks geregeld. Suvad’s reden: druk, druk, druk met voorbereidingen voor de lokale verkiezingen. Daar werd onze Door bepaald niet blij van. We hebben een half jaar geleden met hem afgesproken dat we in deze week er zouden zijn. Nota bene op zijn verzoek! Maar we laten ons niet uit het veld slaan. Na een hoop gepraat heeft hij er toch nog voor gezorgd dat Door, Marielle en Irma een bezoek konden brengen aan een potentieel nieuw project voor 2009. Was het toch nog een zinvol einde van de dag.

Tja en dan tot slot het vervolg van ons transport. Een illustratie van de bureaucratische wetten en regels. Je wilt niet weten wat Ermin, onze top-tolk en rots in de branding allemaal aan de grens heeft doorstaan. Samen met Meriam, chauffeur Kees en zijn zus Anneke zijn ze gisteren welgeteld 12 uur (!)in de weer geweest om de juiste documenten te bemachtigen. Hadden we voor vertrek de hoop (en verwachting) dat het na vorig jaar weer een stukje gemakkelijker zou worden, krijg je dit...

‘Grenshangen’ zo noemt Ermin deze ervaring. Nadat Kees en Anneke ’s ochtends vroeg probleemloos door de Kroatishe douane was doorgelaten, begon het ge-emmer bij de Bosnische grensovergang Supanja. De vrachtwagen bleek een papier te kort te komen.

Gelukkig deden de douaniers wel hun best om dingen voor ons geregeld te krijgen. Zij adviseerden ons te bellen met het Bosnische ministerie van transport/verkeer, die daarop een en ander faxten naar de douane. Dorathe had intussen ook al wat telefoontjes gevoerd, onder andere met de Nederlandse Ambassade.

De slotsom van het verhaal is dat we nog steeds niet begrijpen wat er nu precies voor papieren hier nodig zijn, want er zou sprake zijn van een nieuwe regel, die ook bij Suvad nog niet bekend was. Uiteindelijk die middag tegen 16 uur hadden we toch alle papieren op zak om door te mogen rijden naar Doboj! Nu moet de lokale douane vandaag de laatste stap zetten om het materieel bij de drukkerij te krijgen. Duimen maar!

We gaan ervan uit dat we in het volgende bericht het transport positief kunnen afsluiten. Dank voor al jullie enthousiaste berichtjes, dat doet goed!

PS Bovenstaande is vanmorgen al geschreven. Het laatste nieuws is dat inmiddels - wonder boven wonder - de truck bij de drukkerij is gearriveerd!!! Daarover later meer. :-)