Wat een feest en wat een emotie!
26 September 2014 | Bosnië en Herzegovina, Doboj
Het is klaar! Het dak zit er op, het feest is geweest, het huis is over gedragen aan Branko.
Vanmorgen eerst gezongen voor een jarige Danny, die samen met Nardie vandaag terug naar huis ging vanwege festiviteiten in Nederland op zaterdag. Jammer dat ze de laatste dag moesten missen, maar super dat ze er waren!
Vandaag een dag vol laatste klusjes. En wat voor klusjes! Hennie heeft een prachtige entree gemaakt met balustrade. De bloembakken zijn gevuld met chrysanten, de muren naar de nok zijn gemetseld, de puntjes zijn op de ‘i’ gezet. Het resultaat mag er zijn!
Om half 3 waren we klaar. Toen was het nog even wachten op de bbq want we waren eigenlijk te snel. We hebben de tijd opgevuld met een kampvuur maken en gezelligheid.
Ondanks het natte hout hadden we dankzij de dames binnen no time een fantastisch hoog vuur. Met de muziek van Andre Hazes uit de luidsprekers werd het Zoran (de zoon van Branko) plotseling teveel. Hij was helemaal in tranen, uit dankbaarheid voor zijn mooie nieuwe huis, maar meer nog dat wij morgen zouden vertrekken, want wij voelden inmiddels als familie!
Ja, en hou het dan maar eens droog. Zelfs de meest geharde bouwvakker had wel een klein traantje in z’n ogen!
Daarna was er heel veel plezier met eerst Hollandse hits en daarna een live Bosnisch optreden. Een heerlijke Bosnische bbq maakte het feest compleet.
Jeroen hield een mooie speech waarna ook Branko helemaal in tranen was. Wat een mooi gezicht: een groepsknuffel met Jeroen, Branko en zijn zoon Zoran. Wat een dankbaarheid en emotie. Dat kunnen we niet navertellen. Er is hier iets moois gebeurd deze week. Branko’s deur zal altijd voor ons open staan zei hij.
Voor de broodnodige ontnuchtering zijn er dan opmerkingen als: Ja, hèhè, hij heeft nog niet eens een deur. En wanneer de muziek speelt: met z’n drieën hebben ze nog niet eens een half gebit… zo worden we dan weer wat nuchter met z’n allen. Maar dat maakte het plezier en de kameraadschap er niet minder om.
Wat een week en wat een finale!
Alle donateurs, vrienden, meelezers en meelevenden bedankt voor jullie steun. Tot in mei, dan zijn wij er weer!
Andre, Teun, John, Jeroen, Andre, Nardie, Danny, Bert, Nienke, Kees, Hennie, Erik, Kees, Karel, Loes, Meriam
P.S. Nog een kleine bekentenis; Branko heet eigenlijk helemaal geen Branko, maar Bosio :-)
P.S. 2 Dragan sprak ons tijdens de bbq nog toe en gaf ons een grazen bokaal met een gegraveerd plaatje met hierop de tekst "Ter herinnering aan de harde werkers van Make Sense!, de snelste bouwers van Doboj"
Vanmorgen eerst gezongen voor een jarige Danny, die samen met Nardie vandaag terug naar huis ging vanwege festiviteiten in Nederland op zaterdag. Jammer dat ze de laatste dag moesten missen, maar super dat ze er waren!
Vandaag een dag vol laatste klusjes. En wat voor klusjes! Hennie heeft een prachtige entree gemaakt met balustrade. De bloembakken zijn gevuld met chrysanten, de muren naar de nok zijn gemetseld, de puntjes zijn op de ‘i’ gezet. Het resultaat mag er zijn!
Om half 3 waren we klaar. Toen was het nog even wachten op de bbq want we waren eigenlijk te snel. We hebben de tijd opgevuld met een kampvuur maken en gezelligheid.
Ondanks het natte hout hadden we dankzij de dames binnen no time een fantastisch hoog vuur. Met de muziek van Andre Hazes uit de luidsprekers werd het Zoran (de zoon van Branko) plotseling teveel. Hij was helemaal in tranen, uit dankbaarheid voor zijn mooie nieuwe huis, maar meer nog dat wij morgen zouden vertrekken, want wij voelden inmiddels als familie!
Ja, en hou het dan maar eens droog. Zelfs de meest geharde bouwvakker had wel een klein traantje in z’n ogen!
Daarna was er heel veel plezier met eerst Hollandse hits en daarna een live Bosnisch optreden. Een heerlijke Bosnische bbq maakte het feest compleet.
Jeroen hield een mooie speech waarna ook Branko helemaal in tranen was. Wat een mooi gezicht: een groepsknuffel met Jeroen, Branko en zijn zoon Zoran. Wat een dankbaarheid en emotie. Dat kunnen we niet navertellen. Er is hier iets moois gebeurd deze week. Branko’s deur zal altijd voor ons open staan zei hij.
Voor de broodnodige ontnuchtering zijn er dan opmerkingen als: Ja, hèhè, hij heeft nog niet eens een deur. En wanneer de muziek speelt: met z’n drieën hebben ze nog niet eens een half gebit… zo worden we dan weer wat nuchter met z’n allen. Maar dat maakte het plezier en de kameraadschap er niet minder om.
Wat een week en wat een finale!
Alle donateurs, vrienden, meelezers en meelevenden bedankt voor jullie steun. Tot in mei, dan zijn wij er weer!
Andre, Teun, John, Jeroen, Andre, Nardie, Danny, Bert, Nienke, Kees, Hennie, Erik, Kees, Karel, Loes, Meriam
P.S. Nog een kleine bekentenis; Branko heet eigenlijk helemaal geen Branko, maar Bosio :-)
P.S. 2 Dragan sprak ons tijdens de bbq nog toe en gaf ons een grazen bokaal met een gegraveerd plaatje met hierop de tekst "Ter herinnering aan de harde werkers van Make Sense!, de snelste bouwers van Doboj"
-
26 September 2014 - 20:31
Riet Lenting :
daar wordt een mens toch helemaal stil van
jongens jullie hebben je hart weer op de goede plaats
bedankt voor jullie inzet
en een veilige reis morgen jullie kunnen trots op jezelf zijn -
26 September 2014 - 20:40
Petra:
Wat mooi, wat een heerlijke lieve mensen zijn jullie met het hart op de goede plek. Jullie hebben iemand heel blij gemaakt. Wat een mooi cadeau heeft hij gekregen. Doe voorzichtig met de terugreis en geniet nog van een gezellige avond. X -
26 September 2014 - 20:47
Marielle:
Mooi!!! xxx -
26 September 2014 - 20:55
Ankie:
Prachtig verhaal en een geweldige team prestatie! Groot applaus voor jullie allemaal! -
26 September 2014 - 21:12
Rochelle :
Zonnebril momentje ;) -
26 September 2014 - 21:23
Carla:
Top !!!!
Goede reis terug
X -
26 September 2014 - 21:47
Margot Tijsmans :
Respect. Wat een geweldig stel mensen. Goede en veilige reis terug! -
26 September 2014 - 21:56
Riny:
Jullie hebben het weer geflikt. Een huis bouwen in 5 dagen, waar deze mensen jarenlang plezier van zullen hebben en voordat jullie kwamen alleen maar van konden dromen. Geniet nog heel lang na van dit resultaat en de saamhorigheid en gezelligheid die jullie deze week hebben gehad. Ik ben trots op jullie dat jullie hetgeen 8 jaar geleden is gestart nog steeds voort zetten. Veilige terugreis. Dikke kus. Riny -
27 September 2014 - 01:06
Nel:
Kanjers!!!! Goeie reis naar huis. -
27 September 2014 - 12:25
Dick En Nell:
Hier zijn geen woorden voor, alles is al gezegd, mij rest alleen de tranen terwijl ik dit lees. "Chapeau"!!
Dick en Nell -
29 September 2014 - 09:24
Isa:
Mooi zo!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
